“Chętniej obwiniamy naturę za to, czego w nas nie lubimy, niż uznajemy jej zasługę w tym, co się nam w nas podoba” Mało jest ludzi którzy tak wpłynęli na moje widzenie świata jak Frans de Waal. Wszystkim i zawsze polecałem jego książki. Był co prawda krytykowany za różne sprawy: za to, że nazbyt antroporfizował zwierzęta, z którymi pracował, że nadinterpretowywał ich zachowania, a także że w zbyt wielkim stopniu przenosił obserwacje szympansów na ludzi.

Pytanie zadaje na łamach “Biological Theory” filozofka Subrena E. Smith. Muszę przyznać, że o ile zgadzam się z głównymi tezami autorki, w szczególności z tym, że psychologia ewolucyjna (w wąskim tego słowa znaczeniu, jako konkretna szkoła badawcza, “EP”) jest funta kłaków warta. Zgadzam się też z tezą, że przynajmniej teoretycznie można sobie wyobrazić metodologicznie sprawną psychologię ewolucyjną. Natomiast nie w pełni zgadzam się z diagnozą – dlaczego jest funta kłaków nie warta.