[caption id=“attachment_4076” align=“alignright” width=“300”] Na zdjęciu: Gamal Shiha prezentuje urządzenie C-FAST.[/caption] Kto by pomyślał, że tak niesamowite urządzenie – które w ciągu trzydziestu sekund jest w stanie bezinwazyjnie wykryć [1] HIV albo żółtaczkę zakaźną z odległości nawet pół kilometra – zostanie stworzone przez armię egipską? Urządzenie jest niezwykle proste i składa się z rączki z antenką (patrz zdjęcie obok). Mamy do czynienia z naprawdę znakomitym, porządnie wykonanym, wysokiej klasy kawałem pseudonauki, porównywalnym z włoską zimną fuzją “E-CAT” i pod pewnymi względami nawet lepszym niż ADE 651, wykrywacz wszystkiego, od materiałów wybuchowych po słonie.

Przewodniczący: Funkcja ceremonialna Przewodniczyć wszystkim spotkaniom – rozstrzygać spory podczas spotkań członków Zapewnić przynajmniej jedno pytanie każdemu prelegentowi Kupować wino na spotkania komitetu i jako nagrody / podziękowania Zadania przewodniczącego Acid Fast Club (slajd z prezentacji) [caption id=“attachment_4002” align=“alignright” width=“150”] Prątki gruźlicy wybarwione metodą AR (auramina-rhodamina) Hoff et. al[/caption] Klub Acid Fast jest tak brytyjski, jak brytyjska nauka; zrzesza osiemdziesięcioro (najwyżej osiemdziesięcioro!) naukowców badających prątki gruźlicy i pokrewne organizmy; ma silne poczucie własnej tożsamości i lojalności wobec członków, reguły te same, co przed laty i spotyka się dwa razy do roku.

W dzisiejszej Nature kilka ciekawych tekstów o wpływie, jaki na naukę i medycynę miało zsekwencjonowanie dziesięć lat temu genomu ludzkiego. W “Gazecie” pojawił się z tej okazji wyjątkowo nieumiejętnie napisany artykuł, którego autorka, pani Margit Kossobudzka, przeinacza słowa Francisa Collina (pod którego kierownictwem Human Genome Project skończył swoją sekwencję człowieka; drugą sekwencję opublikował Craig Venter). Kossobudzka cytuje Collinsa i Ventera. Można się domyślić, że za Nature, bo akurat w dzisiejszej Nature są artykuły obydwu panów, a cytaty z GW w dużej mierze się pokrywają.

Na obrazku: HeroRAT otrzymuje nagrodę za znalezienie miny lądowej. Wielkoszczury to sympatyczne, inteligentne afrykańskie gryzonie (Cricetomys gambianus, gambian pouched rat) – jedne z największych gryzoni z rodziny myszowatych (Muridae) na świecie, gdyż mogą ważyć nawet do czterech kilogramów. Są zwierzętami nocnymi, i jak wiele zwierząt nocnych mają słaby wzrok, a za to znakomity węch. Znakomity węch i inteligencję wielkoszczurów wykorzystują ludzie. Udało się wytresować je tak, żeby znajdowały miny lądowe – można je tresować (uczą się szybciej niż psy), potrafią doskonale wyczuć zapach trotylu, a dzięki swoim rozmiarom nie ryzykują uruchomienia zapalnika.