Z okazji pierwszego śniegu przed naszym domem: najprostszy karmnik świata. Nie pamiętam już, skąd mam ten patent, ale jest prosty i skuteczny. Potrzeba: Ziarenek (oczywiście) Trochę smalcu lub oleju kokosowego Kubka Patyczka Kawałka sznurka lub drutu Smalec roztapiamy i wsypujemy do niego ziarenka. Ma być ich tyle ile wlezie, smalec ma je tylko zlepić razem i wypełnić puste miejsca. Do kubeczka wkładamy patyczek, wpychamy masę z ziarenkami i czekamy aż zastygnie.

Ten wpis siedzi mi w draftach od kwietnia, i dawno się już zdezaktualizował. Miałem zamiar wzbogacić go przeglądem kilku fajnych artykułów o dzięciołach, ale chyba nie zdążę przed śniegami. Gdzieś z początkiem kwietnia pod blokiem, w którym mieszkam – takim prawdziwym socjalistycznym drapaczu chmur (widać go na jednym ze zdjęć poniżej, konkretnie piętra 14-17) – pojawił się dzięcioł duży, Dendrocopos major, ptaszek dość często spotykany, choć niekoniecznie na osiedlach z wielkiej płyty.