Komentarz: telemach, 2020-11-18 17:11:27:

“dzienne liczby zakażeń w Polsce prawdopodobnie nie mają wiele wspólnego z rzeczywistością, bo ponad połowa wykonywanych testów jest pozytywna. To oznacza, że statystyki nie obejmują bardzo wielu zainfekowanych i chorych osób”. Prawdopodobnie? Ja zaryzykowaąbym tezę, że wszystkie statystyki dotyczące pandemii nie mają zbyt dużo wspólnego z rzeczywistością.

Nie tylko nie obejmują one bardzo wielu zainfekowanych i chorych osób, ale obejmują również bardzo wiele osób nie będących chorymi na COVID-19. Raz zdefiniowany (i policzony) przez epidemiologów na podstawie pozytywnego testu przypadek nie przestaje być w statystykach przypadkiem aż do jednego z trzech możliwych rozwiązań:

1. Wyleczony (przeważnie bezobjawowy i przetestowany negatywnie cztery tygodnie od pierwszego pozytywnego wyniku.
2. aktywny (nadal pozytywny i/albo obarczony objawami)
3. zmarły. Inny “outcome” nie jest epidemiologicznie przewidywany. W miarę (jednak) rozprzestrzeniania się wirusa coraz częściej mamy do cznienia z pacjentami hospitalizowanymi z innych niż COVID-19 powodów. Przy przyjęciu do szpitala (lub zanim zaistniała konieczność) osobnik zostaje przetestowany z wynikiem pozytywnym. Tyle, że powodem przyjęcia jest ostre zapalenie wyrostka robaczkowego (albo zawał, albo udar, albo cokolwiek). No i mamy problem, bo każdy taki pacjent pojawia się w statystykach osób hospitalizowanych jako “COVID-19-case” leżący w szpitalu. To, na co jest chory i jaki był powód hospitalizacji w statystykach się nie pojawia. System statystycznego przedstawiania ilości “ofiar wirusa” nie przewiduje chorych na inne schorzenia i dodatkowo SARS-COV2 pozytywnych. Co nie oznacza, że takich nie ma. Jak najbardziej są. I straszą w statystykach.

Komentarz: kuba_wu, 2020-11-19 23:05:26:

Wydaje mi się, że jedyna w miarę wiarygodna statystyka, to ogólna liczba zgonów. A obecna górka na niej pokazuje po prostu ofiary koronawirusa, te bezpośrednie i pośrednie (a chyba nie ma wątpliwości, że jej przyczyną jest covid-19).

W sumie to nie aż tak istotne, czy ktoś umarł z powodu samego wirusa, choroby towarzyszącej, dlatego, że nie dostał się do szpitala, że nie doczekał się karetki,, czy po prostu gorzej się czuł, ale bał się iść do lekarza.

Komentarz: telemach, 2020-11-20 16:30:26:

@kuba_wu

“Ogólna liczba zgonów” raczej nie pozwala nam na racjonalną ocenę zagrożenia lub chociaż przyblżoną ocenę prawdopodobieństwa. Mamy do czynienia z poważną zagwozdką i będziemy mieć z nią do czynienia aż do momentu gdy lekarze klinicyści i patolodzy nie odbiorą pacjentów epidemiologom i wirologom zliczającym pozytywne wyniki testów w celu wprowadzenia danych do swoich matematycznych modeli i wyciągania daleko idących, ale przeważnie rozbieżnych wniosków. Z epidemiologicznego punktu widzenia często sensowne jest upraszczanie rzeczywistości bo inaczej żadne szacunki nie byłyby możliwe. A szacunki są tym, czego się od nich oczekuje. Jakby na to nie patrzeć: percepcja jest poważnie skrzywiona.. Lekarze mają (ewentualnie) szansę na podjęcie diagnostyki różnicowej, epidemiolodzy zasadniczo nie są zainteresowani faktem, że osoba, którą już raz zakwalifikowali do kolektywu pt. SARS-COV2-Positive Cases bezczelnie zmarł na zawał bez najmniejszego związku z aktualną pandemią. Może dochodzić do przeszacowania liczby zgonów, z drugiej strony mogą one być również poważnie niedoszacowane, bo nie ma obowiązku (a prawdopodobnie też i sensu jak również mocy przerobowych) testowania wszystkich zmarłych post-mortem. Pewnym wyjściem byłoby liczenie obłożenia łóżek na oddziałach intensywnej opieki w połączeniu z danymi dotyczącymi powodu hospitalizacji aby móc odsiać intensywnie leczonych pozytywnych od intensywnie leczonych " chorych na". Na co się jednak nie zanosi. .